

Ο ουρανός που βλέπουμε το χειμώνα δεν είναι ο ίδιος με του καλοκαιριού. Κάποιοι χαρακτηριστικοί αστερισμοί του χειμώνα είναι ο Ωρίωνας και ο Ταύρος. Εύκολα μπορεί κάποιος να δει τα τρία αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα γιατί βρίσκονται στη σειρά το ένα δίπλα στο άλλο. Στο σπαθί του αστερισμού αυτού υπάρχει ένα μεγάλο σύννεφο από σκόνη στο διάστημα, που ονομάζεται νεφέλωμα. Ο Μπετελγκέζ είναι ένα πορτοκαλοκόκκινο άστρο στον ώμο του Ωρίωνα. Τον παρατήρησα φέτος το Χειμώνα ένα Σαββατόβραδο που βγήκα με τον πατέρα μου να νοικιάσουμε ταινία από το βιντεοκλάμπ. Δίπλα στον Ωρίωνα βρίσκονται δύο φωτεινά αστέρια, ο Σείριος και ο Προκύωνας που σχηματίζουν μαζί με τον Μπετελγκέζ το Χειμωνιάτικο Τρίγωνο. Στην άλλη μεριά του αστερισμού άλλο ένα πορτοκαλοκκόκινο άστρο είναι ο Αλτεμπαράν, που παριστάνει το μάτι του αστερισμού του Ταύρου. Κοντά είναι και οι Πλειάδες ή η Πούλια που είναι μιά ομάδα από επτά άστρα χωμένα μέσα σε σκόνη που φαίνονται σαν να τρεμοπαίζουν. Όταν είδα για πρώτη φορά τον Ωρίωνα ήταν πάνω από το Παναχαϊκό. Τώρα την άνοιξη είναι πάνω από την δύση. Σαν να κινείται ο ουρανός. Ρώτησα τον μπαμπά μου και μου είπε ότι στην πραγματικότητα είναι η περιστροφή της Γης γύρω από τον εαυτό της αλλά και η περιφορά της γύρω από τον ήλιο, που μας κάνει να νομίζουμε ότι κινείται ο ουρανός. Κάθε μέρα κάθε αστέρι ανατέλλει 4 λεπτά πιο νωρίς από την προηγούμενη. Αν βάλουμε σημάδι τον Ωρίωνα π. χ. στις 15 Ιανουαρίου στις 11 μ.μ., θα βρίσκεται στην ίδια ακριβώς θέση στις 15 Φεβρουαρίου αλλά δύο ώρες νωρίτερα, δηλαδή στις 9 μ.μ. Ψάξτε να τον βρείτε, είναι πανέμορφος αστερισμός.